Geçen gün bir şey fark ettim. Evrenin espiri anlayışı yok. Belki var da, çok zayıf... Bir şey istemediğim halde istermiş gibi söylediğimde şaka yaptığımı kesinlikle anlamıyor. Bu kız dalga geçiyor, boş ver demiyor. Bana inat yapar gibi illa tutup o isteklerimi gerçekleştiriyor.
Bir kaç hafta önceydi... Eski patronum için "ne yapıyordur acaba? Öğrenmeyi çok isterim" demiştim bir arkadaşımla konuşurken. Aslında sorudan çok "umarım sürünüyordur", "iflas etmiştir", "devası olmayan bir hastalığa düşmüştür ama son anda onu kurtaracak ilaca kavuşup içecek su bulamayıp elinde ilaç inleyerek ölmüştür" gibi dilekler bütünüydü. Fakat ben iki gün sonra çat diye karşılaştım adamla. Aynı balık lokantasında hemen arka masamızda oturuyordu.
Bu nasıl bir tesadüftür diye düşünürken bir yandan da buna kafayı takmadan masadakilerle sohbet etmeye çalışıyordum. Arkadaşlardan biri kanser tedavisini yeni bitirmiş, bu zorlayıcı tecrübenin hayatını nasıl etkilediğini anlatıyordu. Dedi ki "Evrenin espri anlayışı yok. Kansere yakalanmadan önce keşke derdim, şöyle ağır bir hastalığa yakalansam evden çıkmadan, işe gitmeden yatakta günlerce yatsam... Bir hasta olsam da hayatımda mola alsam... Tek istediğim tatil yapmaktı. Bir daha ki sefere bunu çok açık ve net söyleyeceğim. Hastalık gibi bahanelerle isteğimi yönlendirmeyeceğim." Onun söyledikleri bana da bir ders oldu. Sonunda gerçekleşen saçma sapan isteklerimin nedenini anladım. Evrenin espri anlayışı yok ve imadan anlamıyor... İlgilenenlere duyurulur.
